Beschrijving van de knikkende vogelmelk
Stengels
De stengels van de knikkende vogelmelk zijn kaal.
Bladeren
De bladeren zijn grasachtig, breed lijnvormig en hebben van boven een witte hoogtestreep. De schutbladen zijn langer dan de bloemstelen.
Bloemen
De bloemen zijn tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De knikkende bloemen zitten in losbloemige, naar één kant gekeerde aarvormige trossen. Ze zijn klokvormig, wit, van buiten groenig en 2,6-4 cm. De buitenste drie meeldraden zijn korter dan de binnenste drie. Alle meeldraden of alleen de binnenste hebben drie toppen en aan beide kanten van de helmknop een tand.
Vruchten
De vruchten zijn doosvruchten. De zaden hebben een oliehoudend oppervlak en zijn eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).
Toxiciteit
Knikkende vogelmelk is een zwak giftige plant, vooral de bloemen en de bollen.
Weetjes
- De plant is afkomstig uit het Middellandse Zeegebied: het westen van Turkije en het oosten van Griekenland. Rond 1600 is de plant op de hortus botanicus in Leiden ingevoerd, van waaruit ze zich over de stad verspreidde.
- In Nederland komt de soort vrijwel uitsluitend als stinsenplant voor op landgoederen vlak achter de kust.
Ecologie
Bodem
Knikkende vogelmelk groeit op licht beschaduwde plaatsen op vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke, humushoudende en vaak kalkhoudende grond (zand, zavel en klei).
Groeiplaats
Groeiplaatsen zijn grasland (licht beschaduwde, grazige plaatsen), bossen (landgoedbossen), heggen, begraafplaatsen, parken, hellingen, wijngaarden, zeeduinen (binnenduinrand) en stadswallen.
Etymologie
Ornithogalum komt van de Griekse naam ornithogalon (vogel) en gala (melk). Nutans betekent knikkend.
Bronnen
- Wikipedia: Knikkende vogelmelk. (2019, mei 1). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 09:43, mei 1, 2019 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Knikkende_vogelmelk
- Knikkende vogelmelk Ornithogalum nutans. Nederlands Soortenregister, www.nederlandsesoorten.nl. Geraadpleegd op 22 november 2021
- Knikkende vogelmelk.In: FLORON Verspreidingsatlas Vaatplanten, 22 november 2021, https://www.verspreidingsatlas.nl/0895
Ornithogalum nutans | |
Taxonomie | |
---|---|
Rijk | Planten (Plantae) |
Stam | Vaatplanten (Tracheophyta) |
Klasse | Zaadplanten (Spermatopsida) |
Orde | Asparagales |
Familie | Aspergefamilie (Asparagaceae) |
Geslacht | Vogelmelk (Ornithogalum) |
Groep | Eenzaadlobbigen (bloemplanten) |
Herkenning | |
Hoogte | 0,20 – 0,50 m |
Bloemkleur | Wit met groen |
Type vrucht | Doosvrucht |
Kleur vrucht | Onopvallend |
Geslachtsverdeling | Tweeslachtig |
Voorkomen in Nederland | |
Status | Niet bedreigd |
Trend sinds 1950 | Onveranderd of toegenomen |
Zeldzaamheid | Zeldzame soort |
Indigeniteit | Ingeburgerd in de 18de eeuw |
Verspreiding | |
Nederland | Zeldzaam als stinsenplant in Noord- en West-Fryslân, Noord-Groningen, langs de Vecht en in de Hollandse en zeer zeldzaam in enkele laagveengebieden, Noord-Limburg, Noord-Brabant, het oosten en midden van het land en op Texel. |
Wereld | Oorspronkelijk uit Zuidwest-Azië en Zuidoost-Europa (Bulgarije, Oost-Griekenland en West-Turkije en mogelijk een deel van Italië). Ingeburgerd in Midden- en West-Europa en in Noord-Amerika. |
Ecologie | |
Biotoopvoorkeur | Stinseplant |
Levensduur | Overblijvend |
Worteldiepte | |
Bloeitijd | April – mei |
Ontdek meer van Fauna & Flora
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.