Verspreiding van de gele aardappelbovist
De gele aardappelbovist komt wereldwijd voor, maar vooral in Azië, Europa en Noord-Amerika. In Europa komt hij vooral voor in de meer gematigde zones, maar hij wordt ook wel aangetroffen in tropische en subtropische gebieden.
In Nederland komt deze zwam zeer algemeen voor, vooral in het Renodunaal district, het Waddendistrict, de Pleistocene districten en het Zuidlimburgs district.
Habitat
De gele aardappelbovist heeft een voorkeur voor loofbossen met arme zandgronden, maar wordt ook wel in naaldbossen en tuinen aangetroffen. Deze zwam komt vaak in groepjes voor, op humusrijke grond. Omdat de gele aardappelbovist voldoende zonlicht nodig heeft, komt hij minder vaak in donkere bossen voor. Het is een saprofyt en hij leeft van dood organisch materiaal.
Beschrijving
De gele aardappelbovist heeft een vruchtlichaam met een diameter van 3 tot 10 cm. De hoed is bolvormig tot knolvormig, maar vaak afgeplat aan de bovenkant, vrijwel ongesteeld, zeer stevig en geelachtig tot okerkleurig. De buitenwand (peridium) is 2 à 3 mm dik en hard. Het oppervlak is ruw en vlekkerig of gebarsten en bedekt met hoekige schilfertjes. Aan de basis hangen myceliumdraden.
Het vruchtvlees (gleba) is aanvankelijk zeer stevig en lichtgeel, maar wordt snel bruin- tot zwartachtig en is bezaaid met fijne witachtige nerven. Wanneer de zwam rijp is, scheurt de bovenkant van het vruchtlichaam open zodat de sporen in wolken naar de open lucht kunnen ontsnappen en door de wind kunnen worden meegevoerd.
De sporen zijn olijfbruin van kleur, bolvormig, dunwandig en hebben een wrattige structuur. Ze zijn 8-13 μm groot (gemeten zonder het netwerk).
Weetjes
- De kostgangerboleet komt als parasiet voor op de gele aardappelbovist.
- Het eten van de gele aardappelbovist kan leiden tot spijsverteringsproblemen zoals braken en maagpijn. Zweten en lage bloeddruk met duizeligheid en flauwvallen, mogelijk zelfs bewustzijnsverlies, kunnen ook voorkomen. De toxische effecten kunnen al 30 tot 45 minuten na het eten van deze paddenstoel beginnen.
Bronnen
- Gele aardappelbovist. (2023, november 28). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 18:16, november 29, 2023 van https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gele_aardappelbovist&oldid=66389702.
- Gele aardappelbovist, NMV Verspreidingsatlas Paddenstoelen, 30 november 2023, https://www.verspreidingsatlas.nl/0228040
- Seite „Dickschaliger Kartoffelbovist“. In: Wikipedia – Die freie Enzyklopädie. Bearbeitungsstand: 2. Oktober 2022, 20:52 UTC. URL: https://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Dickschaliger_Kartoffelbovist&oldid=226704751 (Abgerufen: 1. Dezember 2023, 10:55 UTC)
Scleroderma citrinum | |
Taxonomie | |
---|---|
Rijk | Fungi (Schimmels) |
Stam | Basidiomycota |
Klasse | Agaricomycetes |
Orde | Boletales (Boleten) |
Familie | Sclerodermataceae |
Geslacht | Scleroderma |
Herkenning | |
Hoed | Bolvormig to knolvormig |
Hoed- plus steelhoogte | |
Hoedbreedte | 3-10 cm |
Steel | Ongesteeld |
Steeldikte | – |
Sporenkleur | Olijfbruin |
Sporen diameter | 8-13 μm |
Geur | Scherp knoflookachtig |
Smaak | Metaalachtig |
Verspreiding | |
Nederland | Zeer algemeen |
Wereld | Wereldwijd, maar vooral in Azië, Europa en Noord-Amerika |
![]() Verspreidingskaart gele aardappelbovist | |
Bedreiging | |
Rode Lijst 2008 | Thans niet bedreigd |
Ecologie | |
Habitat | Loofbos, arm zand |
Groeitijd | Juli-november |
Ontdek meer van Fauna & Flora
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.