Beschrijving van de bessenschildwants
Leefgebied
De bessenschildwants kent een Palearctische verspreiding. Het leefgebied strekt zich uit van Europa tot Zuid- en Oost-Azië.
In Nederland en België is het een algemene soort die vooral te vinden is op kruidachtige planten als sleedoorn en planten van de rozenfamilie.
Habitat en biotoop
De bessenschildwants komt voor in weilanden, gemengde loofbossen, aan bosranden en op open plekken, en vaak in tuinen op kruiden, bomen en bessenstruiken. Tuinen zijn populair omdat daar vaak bessen te vinden zijn.
Herkenning
De bessenwants wordt ongeveer 10 tot 12 millimeter lang. De basiskleur van het pronotum en het dekschild is behoorlijk variabel, maar is meestal roodpaars, terwijl het scutellum oker is. Tijdens de winter is de basiskleur dofbruin. Het hele lichaam is behoorlijk behaard.
De antennes bestaan uit 4-5 zwart-witte secties en de randen van het achterlijf (connexivum) zijn afwisselend witachtig en zwart gevlekt. Het mannetje en het vrouwtje lijken erg op elkaar.
Nimfen
De nimfen zijn kleiner en de vleugels zijn nog niet volledig ontwikkeld. De kleur is lichter en de huid is zachter en minder gepantserd. Tijdens de groei doorlopen ze verschillende stadia door te vervellen en lijken ze geleidelijk meer op een volwassen wants.
Voedsel
Nimfen voeden zich met veel planten, met name rozen- en composiet soorten, vlasbekje en witte dovenetel. Volwassenen bessenschildwantsen zijn vaak te vinden op struiken waar ze zich voeden met bessen, met name kamperfoelie en frambozen.
Ze zuigen plantensappen uit bloemen en vruchten waardoor deze kunnen misvormen. Uit de plantensappen maken ze een walgelijk ruikend goedje dat wordt afgescheiden bij verstoring. Door het geïnjecteerde speeksel zijn de vruchten niet meer eetbaar voor mensen.
Weetjes
- Wanneer ze worden bedreigd, kunnen bessenschildwantsen een onaangename geur afscheiden om predatoren af te schrikken.
- Deze wants voedt zich voornamelijk met sappen van planten zoals bessenstruiken, vandaar de naam “bessenschildwants”.
Gedrag
De bessenwants overwintert verborgen op de grond. In het voorjaar vliegt hij levendig. Hij is vooral te zien tussen april en oktober.
Voortplanting
De bessenschildwants komt in één generatie per jaar voor in het noordelijke deel van het verspreidingsgebied en in twee generaties in de warmere zuidelijke gebieden.
Volwassen exemplaren zijn het hele jaar door te vinden, terwijl ze overwinteren. Ze komen in de volgende lente tevoorschijn, wanneer ze paren en de vrouwtjes eitjes leggen. Tegen het einde van de zomer verschijnt de nieuwe generatie volwassenen.
Onder gunstige omstandigheden, bij 21 °C, kan de ontwikkeling van ei tot volwassen dier in ongeveer 50 dagen (48 tot 52) worden voltooid. In de zuidelijke delen van zijn verspreidingsgebied kan de soort twee generaties per jaar ontwikkelen.
Ei
Na de paring in het voorjaar legt het vrouwtje in mei tot juni pakketjes eitjes in groepjes van ongeveer 23 tot 25 stuks op bladeren.
Nimf
De nimfen die uit de eitjes komen vervellen nog vijf keer voordat ze in de herfst volledig ontwikkeld zijn. Daarna hebben ze als imago nog een winter voor de boeg.
Imago
Bessenschildwantsen overwinteren als volwassen insecten en worden weer actief in het voorjaar.
Predatie
Predatoren van de bessenschildwants zijn onder andere vogels, spinnen en andere insecten zoals roofwantsen en loopkevers. Deze predatoren helpen de populatie van de bessenwants in balans te houden.
Bronnen
- Bessenwants. (2022, oktober 6). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 17:50, december 20, 2024 van https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bessenwants&oldid=63086728.
- Seite „Beerenwanze“. In: Wikipedia – Die freie Enzyklopädie. Bearbeitungsstand: 24. März 2024, 15:41 UTC. URL: https://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Beerenwanze&oldid=243402600 (Abgerufen: 20. Dezember 2024, 17:50 UTC)
- Wikipedia contributors. (2024, November 25). Dolycoris baccarum. In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 17:51, December 20, 2024, from https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Dolycoris_baccarum&oldid=1259561657
- Bessenwants, EIS Verspreidingsatlas Insecten, NDFF Verspreidingsatlas | Dolycoris baccarum – Bessenwants, geraadpleegd 20 december 2024
- Bessenschildwants Dolycoris baccarum, Nederlands Soortenregister, Bessenschildwants Dolycoris baccarum | Nederlands Soortenregister, geraadpleegd 20 december 2024
Dolycoris baccarum | |
Taxonomie | |
|---|---|
| Rijk | Animalia |
| Stam | Arthropoda (Geleedpotigen) |
| Klasse | Insecta (Insecten) |
| Orde | Hemiptera (Halfvleugeligen) |
| Familie | Pentatomidae (Schildwantsen) |
| Geslacht | Dolycoris |
Kenmerken | |
| Grootte | 10-12 mm |
| Vleugellengte | 10-14 mm |
| Waardplanten | Sleedoorn, Rozen, Framboos, Braam, aardbei |
| Waarneem periode | Het vroege voorjaar tot de late herfst |
Voorkomen in Nederland | |
| Status | Oorspronkelijk |
| Zeldzaamheid | Vrij algemeen |
| Bescherming | Niet beschermd |
Verspreiding | |
| Nederland | Vrij algemeen verspreid |
| Wereld | Europa tot Zuid- en Oost-Azië |
| Biotoopvoorkeur | Weilanden, gemengde loofbossen, aan bosranden en op open plekken, en vaak in tuinen op kruiden, bomen en bessenstruiken. |
Verspreiding NDFF | |
Ontdek meer van Fauna & Flora
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
