Verspreiding van eikhaas
Het verspreidingsgebied van eikhaas strekt zich uit van de subtropen tot de noordelijke gematigde zone. Eikhaas is inheems in onder andere China, Japan, Europa en Noord-Amerika. In Noord-Amerika beperkt het verspreidingsgebied zich tot het noordoosten van de Verenigde Staten en Canada. In Japan gedijt de schimmel alleen van nature in het noordoosten van het land.
In Nederland komt deze zwam vrij algemeen voor en kan met name tussen eind augustus en oktober in loofbossen worden aangetroffen.
Habitat
Eikhaas groeit aan de voet van vrijstaande bomen in loofbossen, met name oude zomer-, winter- en Amerikaanse eiken, langs lanen en in parken. In zeldzame gevallen wordt deze zwam ook aangetroffen bij esdoorns, lindebomen, kastanjes en beuken.
Beschrijving
Uit een centrale steel die zich veelvuldig vertakt groeien waaier- of spatelvormige deelhoedjes van vier tot tien centimeter breed. In totaal kan dit meer dan 100 cm breed worden en 5 tot 15 kg wegen.
De hoedjes zijn rimpelig en crème tot grijsbruin. Aan de onderzijde bevinden zich per vierkante millimeter één tot drie ronde, witte poriën.
De sporen zijn kort en elliptisch van vorm met een glad oppervlak, wit van kleur, 5-6 micrometer lang en 3,5 tot 4,5 micrometer breed.
Weetjes
- Eikhaas is een wortelparasiet die witrot veroorzaakt.
- Deze zwam groeit met name in stronken, waar de zwam meerdere jaren op dezelfde plaats terugkeert.
- Omdat de zwam het immuunsysteem stimuleert wordt in laboratoria onderzocht of deze bij medische behandelingen ingezet zou kunnen worden.
Bronnen
- Eikhaas. (2023, oktober 18). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 18:08, oktober 30, 2023 van https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eikhaas&oldid=66164869.
- NMV Verspreidingsatlas Paddenstoelen, 30 oktober 2023, https://www.verspreidingsatlas.nl/0322010
- Seite „Gemeiner Klapperschwamm“. In: Wikipedia – Die freie Enzyklopädie. Bearbeitungsstand: 14. März 2021, 14:31 UTC. URL: https://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Gemeiner_Klapperschwamm&oldid=209791243 (Abgerufen: 31. Oktober 2023, 17:41 UTC)
- Wikipedia contributors. (2023, October 10). Grifola frondosa. In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 17:42, October 31, 2023, from https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Grifola_frondosa&oldid=1179561092
Grifola frondosa | |
Taxonomie | |
|---|---|
| Rijk | Fungi (Schimmels) |
| Stam | Basidiomycota (Basidiomyceten) |
| Klasse | Agaricomycetes |
| Orde | Polyporales |
| Familie | Meripilaceae |
| Geslacht | Grifola |
Herkenning | |
| Hoed | Spatelvormige deelhoedjes |
| Hoedhoogte | |
| Hoedbreedte | 4-10 cm |
| Hoedkleur | Crème tot grijsbruin |
| Steel | |
| Steelhoogte | |
| Steeldikte | |
| Steelkleur | |
| Weefsellaag | Vezelig |
| Weefsellaag kleur | Wittig tot crème |
| Kleur sporen | Wit |
| Geur | Aangename aroma |
| Smaak | Jong eetbaar |
Verspreiding | |
| Nederland | Vrij algemeen |
| Wereld | Van de subtropen tot de noordelijke gematigde zone |
 Verspreidingskaart eikhaas | |
Bedreiging | |
| Rode lijst 2008 | |
Ecologie | |
| Habitat | Aan voet vrijstaande bomen in loofbossen, met name oude zomer-, winter- en Amerikaanse eiken, langs lanen en in parken |
| Groeitijd | Eind augustus-oktober |
Ontdek meer van Fauna & Flora
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
